روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :3
بازدید دیروز :0
کل بازدید :6079
تعداد کل یاداشته ها : 3
04/4/20
6:5 ع

ما به خودی خود نمی توانیم  راهی برای معرفت خدا پیدا کنیم . پس کتاب هستی را ورق می زنیم و نام های

 

 نیکوی پروردگار را در آن می خوانیم چرا که در هر گوشه ی این جهان با شکوه زمزمه های نام خداوند است

{#emotions_dlg.117}

وزیبای عالم وام دار جمال خداوند و عظمت های آن پرتوهایی از شکوهمندی وجلال خداوند است .


90/4/29::: 8:37 ص
نظر()
  
  
  •  
    • چه دعائی کنمت بهتر از این ؟خنده ات از ته دل
    •  گریه ات از سر شوق
    • روزگارت همه شاد
    • سفره ات رنگارنگوتنی سالم وشاد که بخندی مادام